Hoera, gefeliciteerd, jullie zijn allemaal kampioenen!
Een aantal van jullie zal vertwijfeld om zich heen kijken. ”Huh, heb ik wat gemist? Gaan we toch naar het EK voetbal? Zijn de Olympische Spelen vervroegd? Of hebben we allemaal het winnende lot!?” Nee, ik zal het uitleggen. Jullie zijn kampioenen omdat jullie er simpelweg zijn, en dat is geen kattenpis hoor. Het begint met de conceptie. Weet je hoe toevallig het is, dat jouw ouders precies op dat moment zin hadden om te vrijen?

Putje

Er gaan heel wat zaadcellen dood, uit verveling omdat er geen ‘actie’ is. Of ze hebben een roemloos einde en storten even later in het wasbakputje omdat de man … uhhh… aan zichzelf heeft gezeten. En dan heb je ook nog de zin en de gelegenheid. Hoofdpijn (al dan niet gespeeld), een onverwachts bezoekje van de schoonouders, een klein kind dat huilt, moe, de gedachten ergens anders, of gewoon geen zin (komt ook wel eens voor, echt). Maar stel: de ouders gaan het doen. Dan zijn er nog steeds factoren die de bevruchting kunnen verhinderen.

Dodelijk

Eerst maar hopen dat het eitje vruchtbaar is. Daar kan je niets meer aan doen dan alleen hopen en bidden. En geen pil, spiraaltje of een condoom gebruiken: dat is dodelijk! Maar als je al die factoren uitsluit, dan heb je het volgende probleem: voorvocht. Als je daar in zit, is het zonde van de poging. Maar stel het zaadje zit de rit uit en komt met het hele peloton op de finish af, dan zijn er 250 miljoen potentiele winnaars. Er kan er maar één de daadwerkelijke winnaar zijn, en dat … dat ben jij! Hulde, bloemen, kussen van de ronde-missen en 9 maanden later is het wonder geboren. Gefeliciteerd!

Vrouwenpolder

Ik maak er nu een karikatuur van, maar het heeft zeker wel een serieuze ondertoon. Gelukkig zijn, of beter gezegd ‘algemeen welbevinden’ is relatief. Het is vaak niet afhankelijk van de omstandigheden. Of je nu in een klein woninkje of een villa in Bloemendaal zit, geld en omstandigheden maken op lange termijn niet gelukkig. Dat bewijst het nietige dorpje Vrouwenpolder in Zeeland dat 43 miljoen euro verdeelde wel. Er kwam daar even een golf van geluk toen de Postcode Loterij langskwam. Ze kochten allemaal een nieuwe auto, nieuwe kleding en ze lieten een uitbouw maken. Toen de golf was uitgewerkt en het leven weer ‘gewoon’ werd, was iedereen net zo gelukkig (of ongelukkig) als daarvoor.

Acceptatie

Hetzelfde gebeurt als je plotseling een beperking hebt, zoals mijn hersenbloeding. Ik ben half verlamd, heb afasie en een stuk of wat onzichtbare handicaps. Daar moest ik wel even om rouwen, en ik rouw nog steeds wel eens (zie hier voor een voorbeeld). Maar zodra je het een plek hebt gegeven en je hebt je nieuwe leven echt geaccepteerd, dan ligt de weg naar een ‘gelukkig’ leven weer open. Het komt niet zomaar op je af. Je moet er wel voor werken. (hier bijvoorbeeld) Ik leef mijn leven maar één keer, heb maar één keer de hoofdprijs en daar wil ik iets van maken. Doe je met me mee?

Gecorrigeerd door Suzanne Rietveld

PS    Wil je ook iets van je leven maken? Of nog moediger, lukt het je niet en wil je daar toch iets over vertellen?  Je kan het hieronder delen. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.