Mijn vriendin probeert mij naar haar ‘netwerk-etentje’ te praten. Ik wil niet netwerken. Zomaar op mensen afstappen om te ‘netwerken’? Brrrr… Ik heb dat niet geleerd, dat is voor andere mensen, ballen van het corps bijvoorbeeld, niet voor mij. Mijn vriendin is vasthoudend, zij vindt het zelf net zo spannend, dus ik mag niet zeuren. Ik stem toe. Hebben we elkaar om op terug te vallen als ik het niet meer weet. Later kan ik haar de schuld geven: “Zie je wel!?”

verstand

Vrijdag is de bijeenkomst, nu is het maandag, tijd genoeg om voor te bereiden. Morgen ga ik met mijn vriendin mee naar het ziekenhuis, een kaakchirurg haalt haar verstand(kiezen) er uit. En ik mag mee, haar handje vasthouden zoals ik ook gewild had toen mijn verstandskies getrokken werd. Ik was twee weken ziek. En zij werd dat ook. Los van dat het zielig was voor haar, was het ook zielig voor mij. Nu moest ik alleen gaan netwerken!

speech

Bestemming bereikt, een half uur te laat door files, ga ik naar binnen in een apart gereserveerde ruimte. Het thema is ‘wie waagt die wint’. Iedereen heeft een verhaaltje voorbereid. Een paar mensen gaan eerst. De speeches gaan mij langs mij heen. De voorzitter geeft mij een teken, ik ben aan de beurt. Ik lees voor:

automatisme

“Ik zal mij eerst voorstellen: ik ben Siemon Vroom uit Amsterdam, 52 jaar. Ik waag het om hier te komen praten, voor vreemden. En ik ben zenuwachtig. En waarom? Ik kreeg 8 jaar geleden een herseninfarct, ben halfverlamd en heb afasie, een spraakstoornis. Het automatisme is verdwenen, weggevlogen met mijn beroerte. Ik ben niet vlug meer met het zoeken naar de woorden. Het is te vergelijken als je 10 lessen Italiaans krijgt. Je bestelt wel min of meer vloeiend een kopje koffie in het Italiaans, maar moeilijke zaken kan je lastiger verwoorden. Zo is het voor mij voor elk woord. Daarom lees ik deze tekst ook voor. de exacte woorden kan ik niet onthouden. Daardoor raak ik de draad kwijt. Misschien een keertje leuk, maar voor de luisteraar op den duur vervelend.

zzp

Ik was ZZP-er, verhuurde mijzelf als interimmanager.Toen kreeg ik een gedwongen pauze van anderhalf jaar. Ik heb zolang gerevalideerd, ik kon niet praten, lopen en was niet zo handig met mijn linkerhand. Toen ik geen psycholoog, fysio, ergo en andere peut meer kon zien, was ik nog steeds ZZP-er. Wat nu, mijn oude werk was onmogelijk geworden en de bijstand loerde naar mij. Ik besloot van mijn nadeel mijn voordeel te maken en begon weerhandig.nl.

lezingen

Ik blog op over mijn vrolijke zoektocht als nieuw beperkt mens, geef tips en verkoop stijlvolle hulpmiddelen. Zo ‘n driekwart jaar terug ben ik, na veel gezeur van mijn vriendin, lezingen gaan geven. Ze zei: “je kan het”, ik zei: “ik kan het niet”. Dat ging zo door, zij heeft het gewonnen toen ik niet uit mijn woorden kwam. Praten hè, niet mijn hobby. Ik ging het voorzichtig doen, eerst veilig in mijn eigen revalidatiecentrum aan de Overtoom in Amsterdam. En… het ging goed. Op dit moment heb ik 6 betaalde lezingen gegeven en heb ik de komende maand twee lezingen.

topsport

Dit is mijn eerste netwerk bijeenkomst. Ik hoop hier van veel mensen inspiratie te krijgen. Vooral wil ik twee dappere mensen bedanken, M. en D. Ze hebben het lef gehad mij hiervoor te vragen en ik wil ze hartelijk bedanken voor de kans. Ik hoop dat ik niet teleurstel. Praten is topsport voor mij. Dus ik ga nu even uithijgen. Bedankt voor jullie aandacht”.

Een luid applaus volgt. En ik denk plotseling: “Waarom heb ik niet eerder ge-netwerkt!”