Hij is praktisch. Water glijdt er zo af. Of door de speciale gaatjes. Hij glijdt niet weg op een gladde ondergrond. Hij is voortreffelijk te gebruiken. Als je er op zit, of staat, of in handstand, met één arm, glijdt hij niet weg. Hij is op de goede werkhoogte. En als hij niet op goede hoogte is verstel je hem gewoon. Zelfs met één hand. En hij is sterk, de mijne is belastbaar tot en met 120 kg. Maar zwaardere modellen zijn er ook. En een feest als je hem moet schoonmaken. Gewoon een vochtig doekje en hoppakee. Hij is weer klaar voor gebruik.  Maar ik heb één probleem….

Gehandicapt!

Hij is van plastic. Lelijk plastic! Douchekrukken vind ik allemaal lelijk. En douchestoelen ook. Ze gaan er allemaal van uit dat ze goed in het gebruik zijn, gemakkelijk schoon te maken zijn, onverslijtbaar. Gemakkelijk te verkopen aan revalidatiecentra, ziekenhuizen, verpleegtehuizen. In plaats dat ze van de klant uitgaan die iets moois in zijn badkamer wil. Ik heb al genoeg lichamelijk en geestelijk ingeleverd. Moet ik nu ‘op zijn ziekenhuis’ douchen!?  Waar met koeienletters figuurlijk op staat geschreven: JIJ BENT GEHANDICAPT! Of in moderne termen: BEPERKT. Over stigmatiserend gesproken, beeldvormend. Misschien ben ik het wel, maar ik wil het niet benadrukken.

Michelangelo

Ik google veel. Op zoek naar nieuwe hulpmiddelen. En daar, daar kom ik het tegen! Mijn wereld verandert meteen. Donderwolken verdwijnen. De striemende regen verandert in warme zonnestralen. Een warm briesje. Een koor van prachtige vrouwen zingt een mooi aria. God geeft mij een knipoog en knikt mij bemoedigend toe.  En daar staat hij. Of zij. Schitterend, omringd door engelen, in prachtig gewaad: de Douchepoef. Het lijkt wel fantasie. God strekt zijn hand uit, als op Michelangelo zijn schilderij. Maar aan de andere kant is in plaats van de mens de ‘DOUCHEPOEF’.

Douchepoef

Ik schrik wel even van de prijs. Maar oh wat is hij mooi. Uiteindelijk besluit ik hem te kopen. Deze week wentelde ik mij een dagje in de luxe van een heerlijk Spa Wellness centre. ‘s Avonds thuis beleefde ik weer even dat gevoel van stijl en luxe toen ik mijn badkamer in kwam. Daar stond hij. Hij straalde mij stijlvol tegemoet. Weg stigma, weg brandvlek van een mens die zielig is, beperkt is, gehandicapt is. En hij zit nog heerlijk ook!

Klik hier voor meer informatie over de douchepoef. Wat past het best in jouw interieur? “Wet sand”, “coffee black” of “tomato red?”