Drankgebruik en afasie?

“Goedemiddag, ik wil een taxi bestellen in de huppeldepupstraat 48 in Amsterdam.” “Meneer, ik kan u niet verstaan, wilt u dat nog een keer herhalen?” Ik snuif en lees het zorgvuldig opgestelde blaadje nog een keer voor. “Meneer, ik kan u niet verstaan, nog één keer alstublieft.” Ik herhaal, nu een beetje geagiteerd, de tekst op het blaadje. “Meneer, de huppeldepupstraat 48, de taxi komt er aan.” “Dank u wel.” Ik strompel de trappen af en ga alvast buiten staan om op de taxi te wachten. Ik ben blij van binnen, mijn eerste telefoongesprek met een vreemde is gelukt! Dat had ik een paar maanden geleden niet kunnen bedenken. Toen lag ik in het revalidatiecentrum te worstelen met woorden, dat heette ‘afasie’ leerde ik desgevraagd van de logopediste.

Dronken

Ik kijk op mijn mobiel en zie dat er al een kwartier is vergaan zonder dat de taxi komt. Nog maar een keer bellen, nu onvoorbereid. “Taxi-centrale, waar kan ik u mee helpen?” “Hallo…” Ik zoek naar woorden. “Met ehhh Siemon…, Siemon Vroom bedoel ik.” Hoe moet je dat nu zeggen? “De taxi komt niet!” roep ik uit. Ik hoor haar zuchten en tegen een collega zeggen “Nu heb ik weer die dronkaard aan de lijn.” “Hang gewoon op”, zegt de stem en dat doet ze. ‘Tuuttuuttuut’. Wat een moment van vreugde moet zijn, wordt een bitter gevecht met de werkelijkheid. Ik praat dronken, verward, zelfs niet in staat om een taxi te bellen, ik ben waardeloos in de ogen van de ander. En ik drink ook niet!

Worsteling

Het moment wat ik beschrijf is van 9 jaar geleden, maar ik kan het nog vertellen alsof het gisteren gebeurd is. Eén van de vreselijkste momenten in mijn toen 44-jarige leven. Ik heb het geluk gehad dat het beter ging met mijn stem en wat daaruit komt, maar veel mensen met afasie hebben dat geluk niet. Ze worstelen elke dag om zich voldoende duidelijk te maken. En ik maak die worsteling wekelijks mee in het atelier Marline Fritzius. Daar hebben mensen met afasie hun wekelijkse uitje in het schilderen. Eindelijk zichzelf op een andere manier uiten. Maar als ze wat willen vragen zie ik de wanhoop in de ogen. Hoewel de professionele schilders en vrijwilligers hun best doen, is het voor hen af en toe maar raden wat iemand bedoelt die alleen maar een paar woorden kent. Frustrerend voor beide partijen, maar vooral voor de mens met afasie, die zit eraan vast.

Hersenletsel.nl

Zomaar wat ervaringen met afasie. Ik ben er geweest en het is soms verdomd eenzaam. Daarom wil ik wat betekenen voor mensen die een taalprobleem hebben als gevolg van NAH (niet-aangeboren hersenletsel) nu en in de toekomst. Het district Noord-Holland van de patiëntenvereniging Hersenletsel.nl denkt daar ook zo over, getuige de 3.000 euro die zij over hebben voor een goed project ‘maatschappelijke participatie van mensen met Afasie’ stimuleert. Ik heb wat ingestuurd en met de beoordelingscommissie gesproken. Wat? Daarover laat ik jullie nog even in spanning. Nu maar duimen, met één hand!