Pffff, ik ben bijna uitgeput. Hoewel ik geen last meer heb van vermoeidheid (de 10% die daar van over is wijt ik maar aan mijn leeftijd), is er toch een grens aan mijn kunnen. Ik moet op zoveel borden tegelijk schaken. Vorige week had ik drie lezingen in 4 dagen, eentje in het verre Limburg […]
Daar denk ik gewoon niet aan, terwijl het zo eenvoudig is. Het is als de uitvinding van de paperclip, ook zooo eenvoudig, maar je moet er maar op komen. Of het Post-It blaadje. Het idee is voor de hand liggend, maar ja. Ik kan me wel voor de kop schieten. En dan ben ik nog wel een […]
“Het is 2 oktober 2007. Ik ben ’s morgens bij één van mijn opdrachtgevers, het stadsdeel Zeeburg van de gemeente Amsterdam, als interim-hoofd onderwijs. Het is 10 voor negen en ik open mijn mail. Negen uur heb ik mijn eerste afspraak. Tegenover mij zit een collega, die iemand aan het bellen is. Gedurende het gesprek […]
Ik ben onderweg naar een vaag etentje, gewoon uit nieuwsgierigheid, zonder echt te weten wat me te wachten staat. Het is een etentje met mensen met een beperking, die tonen dat zij positief in het leven staan, ondanks wat er hen overkwam. Ik ben uitgenodigd door de gastvrouw. In het programma staat dat het etentje […]
Structuur heb ik nodig. Dagelijkse structuur. Structuur in mijn week. Dan gaan de dingen een stuk beter. Maar leuk is anders. Naast mijn spraak, is dit iets wat ik maar langzaam accepteer. Waarom eigenlijk? Als ik een lijstje maak en het keurig op volgorde afwerk, gaat het allemaal een stuk eenvoudiger in mijn leven. Dan […]
“It always seems impossible, until it is done”, bijna klikte ik dit Facebook bericht weg. Het zoveelste plaatje met een ‘motiverende spreuk’. Van mij hoeft het niet. Uit mijn ooghoek zie ik de auteur: Nelson Mandela. In gedachten ben ik terug op het Leidseplein, zondag 11 februari 1990. Op een groot scherm zag ik daar […]
Ze zal wel denken: “Wat een watje”. Mijn vriendin zit naast me in de bioscoop en kijkt mij aan. Ik kijk de andere kant op en slik de opkomende waterlanders weg. “Ik ben géén watje, ik ben géén watje, ik ben géén watje” herhaal ik in mezelf. Op het scherm zie ik levensgroot Alice, gespeeld […]
